Hindistan’ın Bağımsızlık Hareketi

Hindistan’ın Bağımsızlık Hareketi: Gün Doğmadan Özgürlüğe Yolculuk (1947)

20. yüzyılın ortalarında, Hindistan, tarihinin en önemli dönemlerinden birini yaşadı: Bağımsızlık Hareketi. Hindistan’ın Britanya sömürge yönetimine karşı başlattığı bu mücadele, milletin bir araya gelerek bir ulus olarak ayakta durma ve özgürlüğüne kavuşma isteğinin bir yansımasıydı.

Hindistan, 1858’de Doğu Hindistan Şirketi’nin yönetiminden çekilerek doğrudan Britanya Kraliyet Rajı’nın denetimine girdi. Ancak, bu dönemde Hindistan, sosyal, ekonomik ve kültürel anlamda birçok zorlukla karşı karşıya kaldı. Yerel yönetim, sadece Britanya’nın çıkarlarına hizmet ederken, Hindistan halkı eşitsizlik, ayrımcılık ve sömürgecilikle mücadele etmek zorundaydı.

Bağımsızlık Hareketi’nin temelleri, 20. yüzyılın başlarında liderlerden biri olarak öne çıkan Mahatma Gandhi’nin etkisiyle atıldı. Gandhi, barışçıl direniş ve sivil itaatsizlik prensiplerini benimseyerek, halkı Britanya hakimiyetine karşı birleştirdi. 1919’da Amritsar Katliamı, Britanya’nın keyfi ve zalim yönetimine karşı halk arasında büyük bir öfke uyandırdı ve bağımsızlık taleplerini güçlendirdi.

1920’ler ve 1930’larda, Gandhi’nin liderliğindeki Hindistan Ulusal Kongresi, barışçıl protestolar, açlık grevleri ve sivil itaatsizlik kampanyalarıyla Britanya yönetimine karşı durdu. Gandhi’nin ünlü tuz yürüyüşü (Salt March) gibi olaylar, dünya genelinde dikkat çekti ve Hindistan’ın bağımsızlık mücadelesi uluslararası alanda destek gördü.

II. Dünya Savaşı, Britanya’nın ekonomik zorluklarla boğuşmasına ve bağımsızlık taleplerine daha fazla duyarsız kalmasına neden oldu. Savaş sonrasında, Britanya’nın gücünü koruma konusundaki isteksizliği, Hindistan’ın bağımsızlık hareketine ivme kazandırdı. 1947’de Britanya, Hindistan’ın bağımsızlığını tanıdı ve ülkeyi Hindistan ve Pakistan olarak iki ayrı devlete bölerek tarihi bir dönemeç yaşattı.

Ancak, bu bağımsızlık süreci bölgesel ve dini çatışmalara da neden oldu. Hindistan ve Pakistan’ın bölünmesi, yüz binlerce kişinin ölümüne ve milyonlarca insanın göç etmesine yol açtı. Bu ayrılık, hala etkisini sürdüren karmaşık bir tarih ve ilişki ağı yarattı.

Hindistan’ın Bağımsızlık Hareketi, sadece bir ulusun yabancı hakimiyetten kurtuluşunu simgeliyor; aynı zamanda dünya genelinde sömürgecilik karşıtı mücadelenin de bir ilham kaynağı oldu. Gandhi’nin barışçıl direnişi, insan hakları savunuculuğu ve bağımsızlık arzusu, bugün hala dünya genelinde ilham kaynağı olmaya devam ediyor. Hindistan’ın bağımsızlık günü, 15 Ağustos 1947, bir milletin kendi kaderini tayin etme arzusunun sembolüdür ve Hindistan’ın modern tarihindeki en önemli dönemlerden birini temsil eder.